ابزارهای معامله شده در بازار سرمایه

بازار سرمایه ، همانطور که مشخص است ، آن بخش از بازار مالی است که به کانال مؤثر وجوه میان مدت و بلند مدت از مازاد به واحد کسری می پردازد. روند انتقال وجوه از طریق ابزارهایی انجام می شود که اسناد (یا گواهینامه ها) هستند و شواهدی از سرمایه گذاری ها را نشان می دهند. ابزارهای معامله شده (رسانه مبادله) در بازار سرمایه عبارتند از:

1. ابزارهای بدهی

ابزار بدهی توسط شرکت ها یا دولت ها برای تولید بودجه برای پروژه های فشرده سرمایه استفاده می شود. این می تواند از طریق بازار اولیه یا ثانویه بدست آید. رابطه در این شکل از مالکیت ابزار ، وام گیرنده است - طلبکار و بنابراین ، لزوماً به معنای مالکیت در تجارت وام گیرنده نیست. این قرارداد برای مدت زمان خاص است و بهره در دوره های مشخص همانطور که در عمل اعتماد * (توافق نامه قرارداد) بیان شده است ، پرداخت می شود. مبلغ اصلی سرمایه گذاری شده ، بنابراین در انقضاء دوره قرارداد با بهره یا سه ماهه ، نیمه سالانه یا سالانه بازپرداخت می شود. علاقه بیان شده در عمل اعتماد ممکن است ثابت یا انعطاف پذیر باشد. تصدی این گروه از 3 تا 25 سال است. سرمایه گذاری در این ابزار ، بیشتر اوقات ، بدون ریسک است و بنابراین در مقایسه با سایر ابزارهای معامله شده در بازار سرمایه ، بازده کمتری را به همراه دارد. سرمایه گذاران در این گروه در صورت انحلال یک شرکت از اولویت اصلی برخوردار هستند.

هنگامی که ساز توسط:

• دولت فدرال ، آن را پیوند حاکمیتی نامیده می شود.

• دولت ایالتی آن را اوراق قرضه دولتی خوانده می شود.

• یک دولت محلی ، آن را پیوند شهرداری نامیده می شود. وت

• یک نهاد شرکتی (شرکت) ، آن را بدهی ، وام صنعتی یا اوراق قرضه شرکت می نامند

2. سهام (همچنین به نام سهام مشترک)

این ابزار فقط توسط شرکت ها صادر می شود و همچنین می تواند در بازار اولیه یا بازار ثانویه بدست آید. سرمایه گذاری در این شکل از تجارت به مالکیت مشاغل ترجمه می شود زیرا این قرارداد به طور دائم است ، مگر اینکه در بازار ثانویه به یک سرمایه گذار دیگر فروخته شود. بنابراین سرمایه گذار دارای حقوق و امتیازات خاصی (مانند رأی دادن و نگه داشتن مقام) در شرکت است. در حالی که سرمایه گذار بدهی ها ممکن است حق بهره را داشته باشد که باید پرداخت شود ، دارنده سهام عدالت سود سهام را دریافت می کند که ممکن است اعلام شود یا نباشد.

عامل خطر در این ابزار زیاد است و بنابراین بازده بالاتری (در صورت موفقیت) به دست می آورد. دارندگان این ابزار در صورت انحلال یک شرکت در مقیاس اولویت قرار دارند زیرا آنها صاحبان شرکت محسوب می شوند.

3. سهام ترجیحی

این ابزار توسط نهادهای شرکتی صادر می شود و سرمایه گذاران رتبه دوم (پس از دارندگان اوراق بهادار) را در مقیاس اولویت قرار می دهند. این ابزار ویژگی های سهام عدالت را به این معنا دارد که وقتی سرمایه سهم مجاز و سرمایه پرداخت شده محاسبه می شود ، آنها به سرمایه سهام اضافه می شوند تا به کل برسند. سهام ترجیحی همچنین می تواند به عنوان یک ابزار بدهی رفتار شود زیرا آنها حق رأی را برای دارندگان آن به دست نمی آورند و پرداخت سود سهام دارند که مانند بهره (کوپن) که برای اوراق قرضه پرداخت می شود ، ساختار یافته است.

سهام اولویت ممکن است:

• غیرقابل قبول ، قابل تبدیل: در این مورد ، پس از بلوغ ابزار ، مبلغ اصلی که به سرمایه گذار بازگردانده می شود به سهام تبدیل می شود ، حتی اگر سود سهام (بهره) قبلاً پرداخت شده بود.

• غیر قابل بازخرید، غیر قابل تبدیل: در اینجا، دارنده فقط می تواند دارایی خود را در بازار ثانویه بفروشد زیرا قرارداد همیشه پس از سررسید لغو می شود. این ابزار نیز به سهام تبدیل نخواهد شد.

• قابل بازخرید: در اینجا مبلغ اصلی در پایان یک دوره مشخص بازپرداخت می شود. در این مورد آن را به شدت به عنوان یک ابزار بدهی در نظر گرفته می شود.

توجه: بسته به توافق در سند امانت، سود ممکن است تجمعی، انعطاف‌پذیر یا ثابت باشد.

اینها ابزارهایی هستند که از سایر اوراق بهادار به دست می آیند که به عنوان دارایی های اساسی شناخته می شوند (چون مشتق از آنها مشتق می شود). قیمت، ریسک و عملکرد مشتقه به دارایی های پایه بستگی دارد زیرا هر چیزی که بر دارایی پایه تأثیر می گذارد باید بر مشتقه تأثیر بگذارد. مشتق ممکن است یک دارایی، شاخص یا حتی موقعیت باشد. مشتقات بیشتر در اقتصادهای توسعه یافته رایج هستند.

چند نمونه از مشتقات عبارتند از:

• اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS)
• اوراق بهادار با پشتوانه دارایی (ABS)
• آینده
• گزینه ها
• مبادله می کند
• حقوق
• صندوق ها یا کالاهای قابل معامله در بورس

از بین تمام مشتقات ذکر شده در بالا، مورد رایج در نیجریه حقوق است که توسط دارنده اوراق بهادار موجود این فرصت را پیدا می کند که مقدار اضافی به دارایی خود را با نسبت تخصیص یافته به دست آورد.

*نکته: سند امانی سندی است که شرایط قرارداد را بیان می کند. در امانت توسط متولی نگهداری می شود.