ریسک اعتباری در کشورهای G20: یک تحلیل مقایسه ای در امور مالی بین المللی با استفاده از گزینه های تعدیل شده

بازده اوراق قرضه شرکتی مظهر هزینه تامین مالی برای شرکت های خصوصی است و اگر به درستی ارزیابی شود، اطلاعات ریسک ارزشمندی را در اختیار محققان قرار می دهد. در این زمینه، این کار اولین مطالعه ای است که اسپرد بازده شرکتی را برای همه اوراق قرضه با رتبه S&P کشورهای G20 تولید می کند تا ریسک نسبی آنها را توضیح دهد. تجزیه و تحلیل اسپرد تعدیل شده با اختیار، روشی پیشرفته است که به ما امکان می دهد اوراق قرضه را با گزینه های تعبیه شده و ویژگی های مختلف جریان نقدی مقایسه کنیم. برای اوراق بهادار با گزینه های تعبیه شده، نوسانات در نرخ های بهره نقشی در تعیین اینکه آیا این گزینه مورد استناد قرار می گیرد یا خیر، بازی می کند. بنابراین، محققین به اسپردی نیاز دارند که وقتی به تمام نرخ‌های فوروارد روی درخت اضافه شود، ارزش نظری آن برابر با قیمت بازار باشد. اسپردی که این شرط را برآورده می کند، اسپرد تعدیل شده اختیار نامیده می شود، زیرا گزینه موجود در موضوع را در نظر می گیرد. در نهایت، این کار به بررسی تفاوت‌های ریسک اعتباری اوراق قرضه معوق رتبه‌بندی S&P می‌پردازد که توسط کشورهای G20 منتشر شده‌اند تا به متخصصان مالی بین‌المللی اسپرد بازده شرکتی تعدیل‌شده با اختیار ارائه دهد که ریسک اعتباری قابل انتساب به ابزارهای بدهی را نشان می‌دهد. نتایج دقیق محاسبه شده با استفاده از روش OAS در جداول ارائه شده و برای پاسخ به شش سؤال حیاتی مرتبط با ریسک اعتباری که در مقدمه معرفی شده اند، استفاده می شود.

1. مقدمه

در دنیای امروز، بازارهای اوراق قرضه در سراسر جهان به خوبی یکپارچه شده اند. به دست آوردن رتبه بندی اوراق قرضه خارجی، خرید اوراق قرضه خارجی، گنجاندن آنها در پرتفوی یا استفاده از آنها برای پوشش ریسک چندان دشوار نیست. بنابراین، هدف این مقاله بررسی تفاوت‌های ریسک اعتباری اوراق قرضه با رتبه S&P است که توسط کشورهای G20 منتشر شده‌اند تا پارامترهای مقایسه‌ای خاص در تامین مالی بدهی را به محققان و متخصصان مالی بین‌المللی ارائه دهد. این امر حداقل به دو دلیل مهم ارزشمند است: اول اینکه جایگاه ریسک اعتباری در تبیین موقعیت یک کشور در عرصه مالی جهانی مهم است و دوم اینکه دانستن تفاوت‌های ریسک اعتباری بین دو کشور نقطه شروع خوبی برای ارزیابی ریسک کشور است. در غیر این صورت در داخل اسپرد ریسک اعتباری پنهان است. در طول مسیر، تأثیر نهاده‌های مالی خاص کشور بر ریسک اعتباری نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت.

همانطور که کاوالو و والنزوئلا (2007) تأکید می کنند ، "بازده اوراق بهادار شرکت ها تجلی هزینه تأمین مالی برای شرکت های خصوصی است. گسترش بالاتر نشان می دهد که هزینه سرمایه بیشتر است و دلالت بر این دارد که سودآوری فرصت های سرمایه گذاری کمتر است. "محققان درآمد ثابت به طبقه بندی و مقایسه ابزارهای بدهی در کلاسهای ریسک مجزا علاقه مند به گسترش اعتبار شرکت هستند. اوراق قرضه شرکت ها به طور معمول با بازده بالاتر از اوراق قرضه دولتی بدون ریسک از سررسیدهای قابل مقایسه ، تا حدودی به دلیل ریسک اعتباری اوراق بهادار شرکت ها تجارت می کنند. این تفاوت اغلب به عنوان "گسترش اعتبار" گفته می شود. لین و همکاران.(2020) تأکید می کند که شاخص گسترش اعتبار و مؤلفه های آن نسبت به بازده اوراق قرضه نسبت به پیش فرض معمولی و گسترش مدت دارای قدرت پیش بینی کننده تر هستند. محققان اخیراً علاقه مند به درج موضوعات زیست محیطی و اجتماعی در ارزیابی ریسک اعتباری هستند. عبدال رازاک و همکاران.(2020) رابطه بین اقدامات پایداری و ریسک اعتباری را بررسی کنید. علاوه بر این ، همانطور که توسط Mutalimov و همکاران تأکید شده است.(2021) سودآوری فرصت های سرمایه گذاری حتی در سطح خرد برای تجارت کوچک نیز مهم است. به طور خلاصه ، تدوین هزینه تأمین مالی در Multilevel ارزشمند است.

از نظر اصالت ، این مقاله گسترش های تنظیم شده گزینه (OAS) را برای کلیه اوراق قرضه شرکتهای برجسته استاندارد و ضعیف برای کشورهای G20 ارائه می دهد ، و محققان و پزشکان را قادر می سازد تا خطرات را ارزیابی کرده و از آنها به عنوان مرجع در فعالیت های بین المللی سرمایه گذاری اوراق بهادار استفاده کنند. به دانش ما ، این اولین مقاله است که اطلاعات تفصیلی از اعتبار شرکت را در مقیاس بین المللی با استفاده از گسترش های تنظیم شده گزینه ارائه می دهد. استفاده از OAS ما را قادر می سازد انواع مختلفی از اوراق قرضه را بدون نگرانی در مورد گزینه های تعبیه شده آنها مقایسه کنیم. تجزیه و تحلیل گسترش ریسک اعتباری برای کشورهای G20 از این واقعیت که G20 قبلاً به عنوان یک مجمع مهم بین المللی تعریف شده است که اقتصادهای بزرگ جهان را گرد هم می آورد ، ایجاد شده است و اعضای آن بیش از 80 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهند.

ریسک اعتباری 1 ، با این حال ، یکی از عوامل مؤثر در گسترش بازده در بین سایر عوامل مؤثر ، مانند عمق بازار یا دیفرانسیل نقدینگی ، تأثیرات غیر مستقیم ارز ، اختیاری یا ویژگی های فراخوان و تبدیل ، دیفرانسیل های خطر کشور و درمان های نامتقارن است. اوراق قرضه شرکت و دولتی. گسترش شرکتها به نرخ های بدون ریسک 2 اوراق قرضه دولتی با ویژگی های مشابه مانند اصطلاحات و جریان نقدی برای به دست آوردن عملکرد نظری ابزارهای بدهی شرکت ها اضافه می شود.

بیشتر تحلیلگران از منحنی بازده خزانه داری به عنوان بازده مرجع بدون ریسک استفاده می کنند ، و شرکت های رتبه بندی اوراق قرضه مانند Standard & Poor یا Moody's گسترش شرکت ها را برای به دست آوردن بازده ابزار بدهی با شرایط خاص ارائه می دهند. ریسک اعتباری شرکت معمولاً توسط مخفف معمولی آژانس های رتبه بندی طبقه بندی شده است. اگر از رتبه بندی های استاندارد و Poor 4 پیروی کنیم ، AAA به عنوان بالاترین کیفیت پیوند با کمترین خطر پیش فرض و به دنبال آن دسته های مشهور دیگر قرار دارد.

اعتبار ریسک 5 پیش بینی سطح ریسک حفظ شده توسط وام گیرنده و به بانکداران کمک می کند تا در مورد ارزش والی های مورد استفاده تصمیم بگیرند. با این حال ، معمولاً شامل پیچیدگی های سخت و سخت مانند یک وام گیرنده پرخطر با موقعیت جریان پول نقد قوی یا برخی از عواملی مانند حسن نیت ، تصویر بد و شخصیت مالی است که به راحتی قابل اندازه گیری نیست. اطلاعات مورد نظر در مورد موقعیت پیش فرض ممکن است در دسترس نباشد یا ممکن است برای به دست آوردن آن گران باشد. علاوه بر این ، ارزیابی ممکن است برای نوآوری ها دشوارتر باشد زیرا بانکداران با بخش بازار مطمئن نیاز به مشخصات تجاری پایدار دارند.

ارزیابی ریسک اعتباری همچنین برای مؤسسات وام مهم است زیرا احتمال عدم بازپرداخت توسط وام گیرنده را تعیین می کند. شرکت های رتبه بندی از انواع اطلاعات و فرمول ها و مدل های اختصاصی در محاسبه رتبه های خود استفاده می کنند و اطلاعاتی در مورد وام های برجسته وام گیرنده و مبلغ و تاریخ پرداخت از دست رفته توسط وام گیرنده در گذشته اخیر ارائه می دهند. شهرت شرکت از نظر فراوانی چرخه اعتباری مورد استفاده ، گردش مالی موجودی و گردش مالی بازپرداخت از جمله اطلاعات ارزشمند در تعیین ریسک است. با این حال ، میزان ریسک اعتباری نمی تواند اطمینان دهد که آیا موقعیت وام گیرنده در آینده یکسان باقی می ماند یا تغییر می کند. از آنجا که ریسک پیش فرض به اقدامات متقابل مانند افزایش نرخ بهره و وثیقه ها وصل شده است ، صورتهای مالی پیش بینی شده با جریان نقدی مناسب برای نشان دادن ظرفیت و سرعت بازپرداخت مورد نیاز است. نسبت های بدهی مانند نسبت فعلی ، نسبت سریع و سایر نسبت ها مانند بدهی به سهام و ROI معمولاً در ارزیابی ریسک اعتبار استفاده می شود. در مقیاس بین المللی ، ممکن است در مورد ساختار وابستگی کشورها با روابط تجاری قابل توجه سؤال شود. به عنوان مثال ، an et al.(2020) نشان می دهد که شرکت های آمریکایی بیشتر به صادرات و واردات از چین وابسته هستند و سهام و بازده اوراق قرضه کمتری دارند. به طور مشابه ، همانطور که توسط Nehrebecka (2021) برجسته شد ، احتمال پیش فرض می تواند به صورت ارگانیک به چندین رویداد غیر منتظره با عواقب قوی مانند Covid-19 متصل شود.

در صورت ارزیابی صحیح و درک به خوبی ، گسترش اعتباری با تنظیم گزینه ، اطلاعات ارزشمندی در مورد ریسک اعتباری در اختیار محققان قرار می دهد. با توجه به این واقعیت ، این مقاله با هدف ارائه ابزاری قوی برای به دست آوردن و ارزیابی ریسک های اوراق بهادار شرکت بدون در نظر گرفتن منشأ آنها ، ویژگی های جریان نقدی و گزینه های اختیاری ارائه شده است. در این زمینه ، این کار از گسترش اعتباری تنظیم شده با گزینه های تنظیم شده با استفاده از یک درخت دوتایی بدون فاکتور و بدون داوری با نرخ های کوتاه معمولی توزیع شده برای کلیه اوراق بهادار S&P ملل G20 ، صرف نظر از گزینه های جاسوسی اوراق قرضه ، حمایت و استفاده می کند.

نتایج جدول بندی شده پارامترهای مقایسه ای با ارزش برای کشورهای شرکت کننده در G20 است و برای پاسخ به مجموعه ای از سؤالات مهم مربوط به ریسک اعتباری در زمینه گروه های ریسک ، اصطلاحات و کشورها استفاده می شود. به همین ترتیب ، این مقاله می تواند به عنوان مرجع برای سؤالات مالی موردنظر با ابعاد داخلی و بین المللی استفاده شود.

آیا ارتباطی بین گسترش عملکرد و سطح صنعتی شدن کشور (یعنی توسعه در مقابل پیشرفته) وجود دارد؟

آیا بین گسترش بازده اعتبار و تعداد اوراق قرضه برجسته کشور ارتباطی وجود دارد؟

گسترش اعتباری قابل تنظیم با گزینه های قابل تنظیم برای همه اوراق قرضه برجسته S&P از کشورهای G20 همچنین به ما در پاسخ به این سؤالات کمک می کند و به محققان اجازه می دهد تا با پیگیری های متمرکز تر پیش بروند.

2. بازده شرکتی گسترش می یابد

همانطور که به طور خلاصه در بخش قبلی پوشش داده شده است ، گسترش عملکرد شرکت ها ریسک اعتباری را که به ابزارهای بدهی مربوط می شود ، نشان می دهد. مقایسه بازده اعتباری اوراق بهادار بدهی کشورهای مختلف که توسط آژانس های رتبه بندی شناخته شده رتبه بندی شده اند ، اطلاعات ارزشمندی را در مورد خطر کشور در اختیار محققان قرار می دهد. در این زمینه ، این کار اولین مطالعه ای است که تولید عملکرد شرکت برای اوراق بهادار S&P از کشورهای G20 برای توضیح خطر مقایسه ای آنها است.

همانطور که ژو (2020) برجسته می کند ، مدل های سنتی قیمت گذاری اوراق بهادار شرکت ها در توضیح گسترش عملکرد واقعی شرکت ها موفقیت محدودی داشته اند. مطالعات معمولاً نتایج متناقض به دست آمده با استفاده از مدلهای غیرقابل مقایسه با فرضیات متناقض را گزارش می دهند. کاوالو و والنزوئلا (2007) عوامل تعیین کننده گسترش اعتبار شرکت ها را در بازارهای نوظهور کشف می کنند و گزارش می دهند که این گسترش ها توسط متغیرهای خاص شرکت ، ویژگی های اوراق قرضه ، شرایط کلان اقتصادی ، خطر حاکمیت و عوامل جهانی تعیین می شوند. با استفاده از تجزیه و تحلیل تجزیه واریانس ، آنها نشان می دهند که خصوصیات سطح شرکت بر واریانس حاکم است.

هوانگ و هوانگ (2012) بررسی می کنند که چه مقدار از عملکرد شرکت در واقع به ریسک اعتباری مربوط می شود. این سؤال می تواند به محققان و دست اندرکاران کمک کند تا درک کنند که چگونه بازارهای اوراق قرضه و سهام شرکت ها به خوبی یکپارچه شده اند و همچنین پیامدهای نظریه ساختار سرمایه را دارند. نویسندگان برای استفاده گسترده ترین چارچوب ارزیابی ریسک اعتباری توسط Black and Scholes (1973) و مرتون (1974) برای پرداختن به این سؤال که چگونه قیمت ریسک اعتبار را باید قیمت گذاری کرد ، استفاده کردند.

بسیاری از مطالعات که بیشتر با اوراق بهادار متوسط و طولانی انجام می شود ، تجزیه و تحلیل کرده اند که چه مقدار از گسترش عملکرد شرکت مشاهده شده را می توان با ریسک اعتباری توضیح داد ، اما تاکنون هیچ اجماعی از این مطالعات پدید نیافته است. جونز و همکاران.(1984) نشان داده است كه گسترش بازده اعتباری پیش بینی شده توسط مدل مرتون (1974) به طور قابل توجهی در زیر گسترش عملکرد تجربی مشاهده شده است. مطالعات دیگر نتیجه گرفتند که ریسک اعتباری نمی تواند گسترش عملکرد شرکت مشاهده شده را توضیح دهد. برخی از ملاحظات مانند اطلاعات ناقص حسابداری (دافی و لاندو 2001) و پرش به ارزش دارایی (ژو 2001) به عنوان دلایل ایجاد گسترش اعتبار بالا ارائه شده است. اندرسون و ساندارسان (1996) و اندرسون و همکاران.(1996) استدلال می کند که ترکیب پیش فرض استراتژیک توسط دارندگان سهام عدالت می تواند توضیح دهد که چرا گسترش شرکت ها باید زیاد باشد. Mella-Barral و Perraudin (1997) و Collin-Dufresne و Goldstein (2001) استدلال می کنند که شرکت های دارای کیفیت اعتبار خوب احتمالاً بدهی بیشتری صادر می کنند و منجر به گسترش قابل مقایسه با بازده بالای مشاهده شده برای اوراق بهادار طولانی مدت صادر شده توسط چنین بنگاه هایی می شوند. وادLongstaff و Schwartz (1995) شامل هزینه های ورشکستگی و نرخ بهره تصادفی ، و Leland (1994 ، 1998) و Leland و Toft (1996) با مدل های پیش فرض درون زا نیز نشان می دهند که مدل های ساختاری قادر به تولید طیف وسیعی از گسترش اعتبار هستند.

از نظر تجربی ، آزمایش های مستقیم اخیر مدلهای ساختاری انجام شده توسط اندرسون و ساندارسان (2000) ، لیدن و سارانیتی (2001) و اوم و همکاران.(2004) نتایج متفاوتی را در مدل های ساختاری توضیح می دهد که توضیحات عملکرد شرکت مشاهده شده را توضیح می دهد. التون و همکاران.(1999) گسترش بین نرخ نقطه شرکت و اوراق قرضه دولتی. آنها دریافتند که این گسترش را می توان از نظر جبران خسارت برای مالیات های دولتی توضیح داد (از آنجا که دارندگان اوراق بهادار شرکت ها مالیات دولت را پرداخت می کنند در حالی که دارندگان اوراق قرضه دولتی این کار را نمی کنند) و برای ریسک سیستماتیک اضافی در بازده اوراق بهادار شرکت نسبت به بازده اوراق قرضه دولت. Collin-Dufresne و همکاران.(2001) همچنین عوامل تعیین کننده تغییرات گسترش اعتبار را با استفاده از اوراق قرضه صنعتی مستقیم با قیمت های نقل شده بررسی می کند و گزارش داد که متغیرهایی که در تئوری باید تغییرات گسترش اعتبار را توضیح دهند ، در واقع قدرت توضیحی محدود دارند. آنها چندین متغیر کلان اقتصادی و مالی را بررسی می کنند اما نتوانند مجموعه ای از متغیرها را با قدرت های توضیحی پیدا کنند. نتایج آنها حاکی از آن است که بازار اوراق بهادار شرکت ها توسط شوک های عرضه/تقاضای خاص اوراق قرضه تقسیم می شود.

با جزئیات بیشتر ، گسترش عملکرد معمولاً به عنوان تفاوت بین عملکرد به بلوغ یک اوراق قرضه خاص و عملکرد یک امنیت بلوغ قابل مقایسه در نظر گرفته می شود. از نظر تئوری ، همانطور که توسط Fabozzi (2006 ، ص 340) ذکر شده است ، این مناسب نیست ، زیرا تمام جریان های نقدی نباید با یک نرخ واحد تخفیف دهند بلکه مجموعه ای از نرخ های نقطه ای از منحنی عملکرد یا نرخ های رو به جلو است که باید استفاده شودبه تخفیف

به عبارت ساده ، قیمت اوراق بهادار بدون گزینه را می توان با تخفیف جریانهای نقدی با استفاده از نرخ معیار محاسبه کرد ، با این حال ، برای اوراق بهادار با گزینه های تعبیه شده ، این پیچیده تر است زیرا نوسانات در نرخ بهره در تعیین اینکه آیا این امر نقش داردگزینه مورد استفاده قرار می گیرد یا نه. تفاوت در مقادیر گسترش بیشتر به عدم استفاده از گسترش های تنظیم شده گزینه نسبت داده می شود. استفاده از گسترش های منظم در در نظر گرفتن ویژگی های جریان نقدی اوراق بهادار با گزینه های تعبیه شده و در نتیجه گسترش مستقیم قابل مقایسه نیست. بنابراین ، محققان به گسترش نیاز دارند که وقتی به تمام نرخ های رو به جلو روی درخت اضافه شود ، ارزش نظری را با قیمت بازار برابر خواهد کرد. گسترش این بیماری ، گسترش گزینه تنظیم شده (OAS) نامیده می شود ، زیرا گزینه تعبیه شده در مسئله را در نظر می گیرد. همانطور که چودری (2004) نشان می دهد ، این گسترش است که باید به نرخ بهره کوتاه مدت فعلی اضافه شود تا قیمت "نظری" اوراق بهادار شرکت ها ، همانطور که توسط مدل قیمت گذاری محاسبه می شود ، یکسان با قیمت بازار مشاهده شده باشد.

بر خلاف "گسترش منحنی عملکرد" استاتیک ساده ، OAS حق بیمه عملکرد را با استفاده از یک مدل احتمالی که شامل نرخ بهره متغیر و همچنین نرخ پیش پرداخت برای اوراق بهادار مبتنی بر وام است ، تعیین می کند. تفاوت بین گسترش گزینه های تنظیم شده و صفر ، هزینه ضمنی گزینه های تعبیه شده را در مورد امنیت دارایی حمایت می کند. مدل های دوتایی و سایر مدل های مشابه می توانند به عنوان گزینه های OAS6 مورد استفاده قرار گیرند ، اما برای تعیین مقدار به چندین فرض نیاز دارند و باعث می شود که گزینه تنظیم شده گزینه مورد نظر مورد نظر باشد.

3. گروه 20 کشور (G20)

امور مالی بین المللی یک اصطلاح گسترده است که نیاز به توضیح بیشتر زمین بازی دارد. در تلاش برای جمع و جور اما جهانی ، این کار از گروه 20 کشور (G20) برای افزودن ابعاد جهانی به رتبه های اعتباری و گسترش پیش فرض استفاده می کند.

همانطور که در صفحه وب رسمی آنها برجسته شده است ، G20 مجمع بین المللی است که اقتصادهای بزرگ جهان را گرد هم می آورد ، و اعضای آن بیش از 80 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان ، 75 درصد تجارت جهانی و 60 درصد از جمعیت سیاره را تشکیل می دهند. واد

G20 دارای 19 کشور و اتحادیه اروپا است. با این حال ، در این کار ، ما در حال مطالعه گسترش اعتبار ابزارهای بدهی هستیم و تعداد آنها را به 18 ایالت کاهش می دهیم زیرا عربستان سعودی اوراق بهادار بدهی ندارد. کشورهای G20 همانطور که در جدول 1 مشاهده می شود گروه بندی می شوند:

همانطور که در جدول نشان داده شده است ، G20 از بزرگترین اقتصادهای جهان ، از جمله کشورهای صنعتی و در حال توسعه تشکیل شده است. مطالعه G20 به ما کمک می کند تا انواع خوبی از اقتصادها را با ویژگی های مختلف مالی که امکان مقایسه معنی دار را مشاهده می کنیم ، مشاهده کنیم.

4- نقش آژانس های رتبه بندی

در این مطالعه ، ما فقط به طور غیرمستقیم به نقش آژانس های رتبه بندی علاقه مند هستیم ، زیرا ما در درجه اول روی مقایسه های گسترش اعتبار تمرکز می کنیم. با این حال ، از آنجا که طبقه بندی ما از رتبه بندی S&P به عنوان کلاس های ریسک مرجع در جداول ما استفاده می کند ، نیاز به پوشش جنبه های مربوط به رتبه بندی است.

صنعت رتبه بندی اعتبار بسیار متمرکز است. سازمان بین المللی کمیسیون های اوراق بهادار (IOSCO) گزارش می دهد که مودی ، S&P و فیچ با بیش از 94 ٪ از بازار جهانی بر تجارت رتبه بندی اعتبار تسلط دارند (اسمیت و والتر 2002). این سه آژانس همچنین بازیکنان مسلط در ایالات متحده هستند (White 2002).

روسو (2009) نقش آژانس های رتبه بندی را در بحران زیرپرداخت ایالات متحده در سال 2007 سؤال می کند. این مقاله ارزیابی اساسی از ابتکارات نظارتی را ارائه می دهد و به مشکلاتی که بر صحت و یکپارچگی روند رتبه بندی تأثیر می گذارد ، می پردازد. اجماع گروه بیست سال این بود که آژانس های رتبه بندی اعتباری شرکت کنندگان اساسی در بازار هستند و نظارت مؤثرتر بر فعالیتهای آنها ضروری است.

در این مقاله بیشتر نشان می دهد که بحران سال 2007 یک فراخوان بیدار برای جهان بود و چندین اصلاحات در نتیجه آغاز شد. IOSCO آیین نامه رفتار خود را اصلاح کرده است ، پارلمان اروپا پیشنهاد کمیسیون اروپا را برای آیین نامه آژانس های رتبه بندی اعتباری تصویب کرده است ، SEC اصلاحیه نهایی قوانین مربوط به NRSROS را تصویب کرده است ، و مدیران اوراق بهادار کانادا (CSA) ارائه داده است. مقاله مشاوره منتشر شده 11-405 که پیشنهاد تصویب یک چارچوب نظارتی قابل استفاده برای "سازمان های رتبه بندی اعتبار تأیید شده" را ارائه می دهد.

امروز ، جهان هنوز در تعیین ریسک های اعتباری تعبیه شده در ابزارهای اعتباری به رتبه بندی آژانس های اعتباری بستگی دارد.

5- مواد و روشها

5. 1گسترش گزینه های تنظیم شده و طبقه بندی بخش

اندازه گیری تاثیر ریسک بر اسپرد شرکت ها کار ساده ای نیست زیرا مستلزم مقایسه بازده اوراق قرضه دولتی با شرایط مشابه و جریان های نقدی است. با این حال، بعید به نظر می رسد که اوراق قرضه ای را پیدا کنید که در همه ابعاد به خوبی مطابقت داشته باشد، و تقریباً غیرممکن است که یک تاریخ سررسید قطعی برای یک اوراق قرضه قابل پرداخت به دلیل اختیارات موجود تعیین کنید. برای جلوگیری از این مشکل، در این کار، از یک روش پیشرفته، تجزیه و تحلیل گسترش تنظیم شده، استفاده شده است. OAS اساساً روشی برای مقایسه اسپردهای اوراق قرضه مختلف است. یک مثال محاسباتی ساده شده در بخش 5. 2 گنجانده شده است. این روش ما را قادر می سازد اوراق قرضه را با ویژگی های جریان نقدی متفاوت مقایسه کنیم. همانطور که توسط کاوالو و والنزوئلا (2007) تاکید شده است، "این [OAS] به طور همزمان ریسک اعتباری و ریسک جریان نقدی احتمالی را در نظر می گیرد و ابزار مفیدی برای تعیین غرامت سرمایه گذار مشروط به ساختار اوراق قرضه است."

همانطور که در بخش 2 به اختصار توضیح دادیم، OAS در محاسبه قیمت اوراق بهادار با یک گزینه تعبیه شده کمک می کند، و قابل اعتماد است زیرا محاسبه پایه مشابه محاسبه z-spread است. احتمال پیش پرداخت بر اساس داده های تاریخی است تا یک تخمین. محاسبه آن کمی پیچیده است و ممکن است در موارد خاص پیاده‌سازی آن دشوار باشد، و همچنین محدودیت‌هایی در برخی از برنامه‌های کاربردی مانند نمونه کارها دارد. با وجود محاسبات پیچیده و تکیه بر مدل‌های پیچیده، اسپرد تعدیل‌شده با اختیار، ابزاری تحلیلی برای ارزیابی اوراق بهادار تعبیه‌شده است.

همانطور که در جدول 2 زیر مشاهده می شود، این کار از BCLASS یا طرح طبقه بندی بخش جهانی بلومبرگ بارکلیز برای استانداردسازی نتایج استفاده می کند. طرح طبقه بندی جهانی بلومبرگ بارکلیز یک استاندارد پذیرفته شده برای سرمایه گذاران است و از سه رکن برای طبقه بندی اوراق بر اساس نوع ناشر استفاده می کند. به این ترتیب، منعکس کننده جهان بزرگی از اوراق قرضه دولتی، شرکتی و اوراق بهادار شده است که مجموعه انتخاب سرمایه گذاری با درآمد ثابت جهانی را تشکیل می دهد. در این مطالعه ما فقط اوراق قرضه شرکتی را ارزیابی می کنیم. در طبقه اوراق قرضه شرکتی، سه لایه اضافی وجود دارد: مؤسسات صنعتی، خدماتی و مالی. طبق رویکرد مرسوم، مؤسسات مالی در این مطالعه گنجانده نشده اند. جدول 2 جزئیات دسته بندی های BCLAAA را ارائه می دهد.

همانطور که جدول 2 نشان می دهد، این مطالعه شامل تمام اوراق قرضه شرکتی برجسته کشورهای G20 است که توسط Standard & Poor در دسته بندی های صنعتی و خدماتی رتبه بندی شده اند که توسط منطقه بدون سایه جدول نشان داده شده است.

5. 2. تجزیه و تحلیل گستردگی تنظیم شده با گزینه: الگوریتم محاسباتی ساده شده

محاسبات متعارف قیمت اوراق قرضه از یک "بازده تا سررسید" ثابت برای تنزیل تمام جریان های نقدی آتی (کوپن و اصل) استفاده می کند. با این حال، این تنها با فرض یک منحنی بازده صاف معتبر است. هنگامی که منحنی بازده دارای شیب به سمت بالا یا پایین است، استفاده از بازده ثابت تا سررسید نادرست است، زیرا جریان‌های نقدی کوتاه‌مدت و جریان‌های نقدی بلندمدت به نرخ‌های تنزیل متفاوتی نیاز دارند. ارزیابی مناسب اوراق قرضه مستلزم یک منحنی بازده معیار است که آن نرخ‌ها را در بر می‌گیرد و نرخ‌های نقدی را که باید در تنزیل جریان‌های نقدی متمایز استفاده شود، در اختیار ما قرار می‌دهد.

برای اوراق قرضه غیرقابل فراخوان، تحلیل OAS از "منحنی نقطه معیار" برای ارزش گذاری یک اوراق با تجزیه اجزای جریان نقدی آن و تنزیل آنها با استفاده از ضریب تنزیل مناسب استفاده می کند. هنگامی که نرخ های نقطه ای برای منحنی معیار تعیین شد، OAS یک اوراق قرضه مشخص تعیین می شود.

مراحل زیر فرآیند ایجاد یک منحنی بازده نقطه معیار را توسط کاربرگ‌های درآمد ثابت بلومبرگ که برای اوراق قرضه غیرقابل فراخوانی استفاده می‌شود، توضیح می‌دهد.

با فرض اینکه امروز یک اوراق محک یک ساله با دو پرداخت کوپن ثابت شش ماهه صادر شده است، این اوراق یک پرداخت کوپن شش ماهه در ماه ششم و پرداخت کوپن شش ماهه دیگر همراه با اصل در پایان ماه را به ما ارائه می دهد. امسال.

برای اهداف توضیحی، فرض کنید که ارزش اسمی 1000 دلار است (ص₁= 1000 دلار) 4 درصد، اوراق کوپن شش ماهه (C₁= سی₂= 20 دلار) با قیمت فعلی بازار 1018 دلار (P₀= 1018 دلار). همچنین فرض کنید که نرخ نقدی شش ماهه برای تخفیف اولین پرداخت کوپن، C₁= 20 دلار، 2 درصد است (R_{S 1}= 0. 02 شش ماهه).