گزینه قرار دادن

گزینه Put قراردادی است که به خریداران حق فروش امنیت اساسی را با قیمت از پیش تعیین شده حتی قبل از تاریخ انقضا ارائه می دهد. بیشتر سرمایه گذاران با توجه به کاهش مداوم قیمت های امنیتی ، در چنین معاملات شرکت می کنند. با این حال ، قرارداد گزینه ها فقط حق فروش را برای خود محفوظ می دارد و هیچ گونه تعهدی برای هر شکلی نیست.

شما می توانید از این تصویر در وب سایت ، الگوهای و غیره خود استفاده کنید ، لطفاً پیوند انتساب را در اختیار ما قرار دهید که چگونه می توان انتساب را ارائه داد؟لینک مقاله برای لینک پیوند برای مثال: منبع: گزینه Put (Wallstreetmojo. com)

تماس و گزینه های قرار داده شده با خریداران سابق کمک می کنند حق خرید برای معامله گران را که مجاز به خرید دارایی با قیمت از پیش طراحی شده در یک محدوده زمانی خاص هستند ، متفاوت باشد. از طرف دیگر ، گزینه های قرار داده شده به معامله گران این امکان را می دهد تا حداکثر حداکثر ممکن را محافظت کنند.

فهرست مطالب

غذای اصلی

• گزینه Put یک قرارداد است که به خریدار حق می دهد گزینه را در هر نقطه در تاریخ یا قبل از تاریخ انقضا قرارداد بفروشد.
• این امر برای محافظت از دارایی زیرین در برابر هرگونه سقوط دارایی زیرین پیش بینی شده برای مدت معینی یا افق ضروری است.
• دو گزینه وجود دارد: قرار دادن طولانی (خرید) و کوتاه (فروش).
• این ارزشمند می شود زیرا قیمت ورزش از دارایی زیرین فراتر می رود. برعکس ، این گزینه ارزش را از دست می دهد زیرا دارایی زیرین از قیمت ورزش فراتر می رود.

گزینه ها را توضیح دهید

Long Put زمانی است که سرمایه گذار در حال خرید گزینه Put است. این معمولاً تجارتی است که سرمایه گذار پیش بینی می کند که دارایی زیرین در طی یک افق زمانی خاص سقوط کند. با این حال ، این گزینه از سرمایه گذاران در برابر ضرر محافظت می کند.

شما می توانید از این تصویر در وب سایت ، الگوهای و غیره خود استفاده کنید ، لطفاً پیوند انتساب را در اختیار ما قرار دهید که چگونه می توان انتساب را ارائه داد؟لینک مقاله برای لینک پیوند برای مثال: منبع: گزینه Put (Wallstreetmojo. com)

از طرف دیگر ، یک نکته کوتاه در جایی است که سرمایه گذاران گزینه Put را می فروشند ، که به آن نیز به عنوان نوشتن نوشتن نوشتن مطالب ارسال شده به گزینه های ارسال شده به فرصتی که توسط یک سرمایه گذار برای مالکیت و فروش یک دارایی زیربنایی در یک پیش استثنایی ارائه می شود ، اشاره دارد. قیمت تعیین شده در تاریخ آینده. مالک حق دارد اما وظیفه فروش دارایی زیرین را ندارد. بیشتر بخوانیداگر یک سرمایه گذار پیش بینی کند که دارایی زیرین در طی یک دوره مشخص سقوط نخواهد کرد ، می توان فروخت. این امر همچنین اطمینان حاصل می کند که اگر خریدار گزینه ای را تا تاریخ انقضا انجام ندهد ، فروشنده گزینه درآمد ایجاد می کند.

استراتژی گزینه Put برای مدیریت ریسک ها استفاده می شود ، و تبدیل به یک محافظ برای معامله گران ، خواه آنها به عنوان خریداران یا فروشنده عمل می کنند. این شکل از بیمه سرمایه گذاری به ریسک های مربوط به اوراق بهادار اساسی تا حدودی کمک می کند.

• In-the-Money is when the strike price exceeds the underlying asset, X > S_T.
• پول در صورتی است که قیمت اعتصاب با دارایی مورد نظر برابر است ، x = s_T.
• خارج از پول زمانی است که دارایی زیرین از قیمت اعتصاب فراتر می رود ، x< S_T.

فرمول

اگر قیمت سهام فعلی S باشد ، قیمت اعتصاب X است و قیمت سهام در انقضاء S است_Tوادحق بیمه پرداخت شده P است₀وادسپس ، سود خریدار و فروشنده گزینه Put را می توان به شرح زیر محاسبه کرد:

خریدار قرار می دهد وقتی که قیمت ورزش بیش از یک دارایی و حق بیمه اساسی باشد ، سود کسب می کند.

اگر قیمت ورزش زیر دارایی زیرین حرکت کند یا حرکتی بزرگ زیر قیمت اعتصاب نداشته باشد ، فروشنده Put سود کسب می کند. بنابراین ، فروشنده می تواند حق بیمه ای را که از خریدار دریافت می کند ، بدست آورد.

مثال ها

بگذارید مثال زیر را در نظر بگیریم تا گزینه put را حتی بهتر درک کنیم:

مثال شماره 1

بگذارید سود یا بازپرداخت برای خریدار PUT را محاسبه کنیم اگر سرمایه گذار صاحب یک حق بیمه با قیمت 0. 95 دلار باشد ، قیمت ورزش 50 دلار است ، سهام در حال حاضر با 100 دلار معامله می شود و معاملات سهام با انقضا 40 دلار است. فرض کنید یک گزینه برابر با 100 سهم است.

همانطور که در مثال بالا آورده شده است ، می توانیم تفسیر کنیم که یک سرمایه گذار حق دارد سهام را با قیمت اعتصاب 50 دلار تا تاریخ انقضا بفروشد. با این حال ، اگر سهام به 40 دلار سقوط کند ، سرمایه گذار می تواند آن را با 40 دلار خریداری کند و آن را با قیمت اعتصاب توافق شده 50 دلار به نویسنده گزینه بفروشد.

بنابراین ، اگر سرمایه گذار بخواهد سود کسب کند ، می توان بازپرداخت را محاسبه کرد.

po = p_T= 100 * حداکثر (0 ، 50 - 40) = 1000 دلار

علاوه بر این ، بازپرداخت ناخالص باید با حق بیمه پرداخت شده در گزینه Put یا کمتر در صورت پرداخت کمیسیون های بیشتر ، کم شود.

سود خالص = 1000 - (100 * 0. 95)

سود خالص = 905 دلار

بنابراین ، حداکثر سود تا زمانی که سهام به 0 دلار سقوط کند ، بدست می آید. در مقابل ، حداکثر ضرر تا 95 دلار متحمل شده است ، این مبلغ پرداخت شده به عنوان حق بیمه است.

مثال شماره 2

بگذارید سود یا بازپرداخت نویسنده Put را محاسبه کنیم اگر سرمایه گذار صاحب یک گزینه با حق بیمه به ارزش 0. 95 دلار باشد ، قیمت ورزش 50 دلار است ، سهام در حال حاضر با 100 دلار معامله می شود و سهام با 40 دلار منقضی می شود. فرض کنید یک گزینه برابر با 100 سهم است.

در این حالت ، نویسنده قرار داده شده باید دارایی زیرین را خریداری کند یا تحویل را بگیرد. به عنوان مثال ، اگر قیمت سهام در زمان انقضا بالاتر از قیمت اعتصاب به پایان رسیده بود ، پس:

• خریدار Put اجازه می دهد تا گزینه منقضی شود و گزینه ای را اعمال نمی کند زیرا قیمت سهام در انقضا بیشتر از قیمت ورزش است.
• سرمایه گذار که انتظار داشت قیمت سهام افزایش یابد ، اکنون با فروش گزینه با قیمت تمرینی 50 دلار ، قیمت حق بیمه 95 دلار (بازپرداخت = 100 * 0. 95) را جمع می کند. با این حال ، این حداکثر سود برای نویسنده Put می شود.

همانطور که در مثال بالا نشان داده شده است ، قیمت سهام زیرین کمتر از قیمت اعتصاب است. در اینجا ، نویسنده گزینه باید سهام را با 50 دلار خریداری کند حتی اگر قیمت سهام زیرین به 40 دلار یا پایین تر باشد. در اینجا ، ضرر محاسبه شده:

ترکیدن_T= -100* حداکثر (0 ، 5 0-40) = -1000 دلار

ضرر خالص با کم کردن حق بیمه از ضرر ناخالص محاسبه می شود.

سود خالص = -905 دلار

از لحاظ تئوریکی ، حداکثر ضرر می تواند به اندازه قیمت اعتصاب برای تعداد سهام باشد اگر قیمت دارایی زیرین به صفر باشد. بنابراین ، محاسبه در زیر نشان داده شده است:

ترکیدن_{T =}-100* حداکثر (0 ، 5 0-0) = -5000 دلار

در اینجا ضرر خالص با کم کردن حق بیمه از دست دادن ناخالص Put محاسبه می شود.

گزینه در مقابل فروش کوتاه را قرار دهید

گزینه ها و فروش های کوتاه دو استراتژی تجاری هستند که به معامله گران کمک می کند تا موقعیت خود را تضمین کنند در حالی که قیمت دارایی های زیرین در حال کاهش است. معامله گران بین این دو و مناسب بودن آنها برای یک فعالیت خاص در یک بازار نزولی انتخاب می کنند.

تفاوتهای عمده بین فروش و فروش کوتاه در زیر به صورت جدولی ذکر شده است:

سوالات متداول (سؤالات متداول)

در حالی که put به خریداران این حق را می دهد که اوراق بهادار پایه را با نرخ از پیش تعیین شده در یک بازه زمانی مشخص بفروشند، گزینه های فراخوان به خریداران این حق را می دهند که اوراق بهادار پایه را با نرخ از پیش تعیین شده در یک بازه زمانی مشخص خریداری کنند. این مانند پیش پرداخت برای تضمین یک دارایی برای خریدهای آینده است.

هنگام خرید این گزینه، خریدار حق فروش دارایی های مورد نظر را با قیمت از پیش تعیین شده، که به عنوان اعتصاب قیمت نیز شناخته می شود، تا زمان انقضای اوراق بهادار اساسی خریداری می کند. در نتیجه، خریدار می‌تواند حق بیمه‌ای را به فروشنده اوراق بهادار بپردازد و آن را برای فروش بیشتر آن گزینه به خریدار دیگر تملک کند. در این صورت خریدار حق، خریدار قراردادی و فروشنده حق، فروشنده قراردادی است.

به فروش این گزینه‌ها نوشتن نیز گفته می‌شود که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا مالکیت دارایی پایه را تا تاریخ آینده و با قیمت از پیش تعیین‌شده به دست آورند. فروشنده حق بیمه ثابت را دریافت می کند و در صورتی که طرف خریدار از مبلغ فروخته شده در بازه زمانی معین استفاده نکند، مبلغ را نگه می دارد.

مقالات پیشنهادی

این راهنمای گزینه Put Option چیست و معنای آن است. نحوه خرید و فروش آن، فرمول، نمونه ها و مقایسه آن با فروش کوتاه را توضیح می دهیم. می توانید از مقالات زیر بیشتر در مورد امور مالی بیاموزید -